‘Maar eerst ving ik een monster‘
ISAAC-nf stelt elk jaar een voorleespakket samen met het prentenboek van het jaar. Om samen interactief te kunnen voorlezen zijn twee themakaarten ontwikkeld voor ALOHA 1 en voor ALOHA 2 van het boek ‘maar eerst ving ik een monster’. De bestanden zijn gemaakt in zowel Mind Express 4 als Mind Express 5 en zijn terug te vinden op de website https://mindexpress.jabbla.com/downloads/
oktober 2021
Communicatie Assessment en Interventie Systeem voor kinderen die grote moeilijkheden ondervinden bij de verwerving van vroege communicatie gedragingen (CAIS). Ontwikkeld door Ans Kilkens (2015).
Het CAIS biedt een geprotocolleerde werkwijze waarbij in detail is vastgelegd hoe zowel het assessment (onderzoeken op welke manier het kind zijn wensen kenbaar maakt) als de interventie (het kind leren op een meer duidelijke manier zijn wensen kenbaar te maken) worden uitgevoerd. Deze werkwijze komt tegemoet aan de behoefte die er vanuit de praktijk bestaat naar meer specifieke kennis over de manier waarop kinderen met complexe ontwikkelingsproblemen communicatieve gedragingen kunnen leren, en aan de behoefte aan meer kennis over de ontwikkeling van deze vroege communicatieve gedragingen.
Gevorderde communicatie binnen en buiten het hier en nu
Maximaal 50 symbolen per blad
Vast raster met 8 bij 7 vakken
+/- 5800 symbolen geordend in woordsoorten en thematisch
Twee bladen met kernwoorden
Letterkaart op ieder blad
Uitgebreide multimedia: onder andere fotoboek, video’s/muziek, spellen, rekenmachine, kalender, camera, YouTube, Skype, WhatsApp, e-mail)
Beginnende communicatie voornamelijk binnen het hier en nu
Maximaal 30 symbolen
Vast raster met 6 bij 6 vakken
+/- 1600 symbolen thematisch geordend
Kernwoorden op één blad
Multimedia: fotoboek, dobbelen, camera en liedjes
Lees Ontwikkeling en Spelling; werkwijze om leerlingen die niet of nauwelijks spreken en gebruik maken van Ondersteunde Communicatie te leren lezen en spellen. Ontwikkeld door Loes Theunissen (2019).
Lezen en spellen is ook voor kinderen met een beperking die niet of nauwelijks spreken en gebruik maken van (elektronische) communicatiehulpmiddelen erg belangrijk. Door het verwerven van geletterdheid kunnen deze kinderen zelfstandig en onafhankelijk leren communiceren en optimaal deelnemen aan onderwijs, sociale interactie en het dagelijks leven in de samenleving. In het Nederlands taalgebied was er lange tijd geen passende werkwijze voor het lees- en spellingsonderwijs aan deze kinderen. In de afgelopen jaren werd daarom de Lees Ontwikkeling en Spelling werkwijze (LOeS-werkwijze) ontwikkeld. Deze werkwijze is onder andere gestoeld op het Whole-to-part model van Cunningham (1993), het fonologisch coherentiemodel (Bosman & Van Orden, 2003) en de Nonverbal Reading Approach (Heller, Fredrick, & Diggs, 1999).
LOeS-werkwijze wordt toegepast binnen de leesfase waarin het kind zich bevindt waarbij gebruik wordt gemaakt van het materiaal van de leesmethode die de school van het kind gebruikt. Volgens een vaste procedure worden vier deelvaardigheden geoefend: (1) het automatisch herkennen van het doelwoord, (2) het woord analyseren in klankgebaren, (3) het decoderen en (4) het spellen van het doelwoord. Alle doelwoorden worden geïntroduceerd aan de hand van een prent en een verhaal. Least-to-most prompting wordt gebruikt om erachter te komen welke mate van hulp minimaal is vereist om tot het juiste antwoord te komen. Voor elke deelvaardigheid is de wijze en mate van hulp geven stapsgewijs beschreven.